Kalina podjęła decyzję, że czas dla jej związku z Jakubem dobiegł końca. Czuje, że coś się wypaliło, zmieniło. Przynajmniej z jej strony. Jakub chciałby jeszcze dać im szansę, ale Kalina jest pewna, że dla niej coś się skończyło. Tylko jak powiedzieć o tym Kubie? Czy aby na pewno podejmuje dobrą decyzję? A jeśli będzie tęsknić, żałować? Jak sobie poradzi z tą pustką? W końcu byli razem 4 lata. Chce mu zaproponować przyjaźń, ale czy możliwa jest przyjaźń po rozstaniu?

Rozstania rzadko bywają proste i bezbolesne. Te ważne i prawdziwe właściwie nigdy. Jeśli byliśmy z kimś blisko, jeśli mieliśmy wspólny świat, marzenia, plany i jeśli nie jesteśmy robotami ze stali – rozstanie boli. Nawet jeśli jesteśmy pewni swej decyzji, jeśli kończymy coś co było dla nas źródłem cierpienia, obok ulgi jest obecny żal i smutek. W końcu zamykamy jakiś ważny rozdział naszego życia.

Pytanie – jak rozstać się dobrze? I co to właściwie znaczy?
Dobrze – czyli skutecznie i jak najmniej boleśnie, choć jak wspomniałam, w ogóle bólu uniknąć się nie da. Oto kilka propozycji, aby wyzwanie pt. rozstanie ułatwić i sobie i partnerowi. *

1. Nie podejmuj decyzji w emocjach.

Nie podejmuj decyzji o rozstaniu przy nastaniu pierwszej trudności. Pamiętaj, że w dłuższym związku kryzysy są naturalne, a przetrwane mogą być rozwojowe. Chyba, że dochodzi do oczywistych aktów przemocy (fizycznej, emocjonalnej, seksualnej), ale nie o tym mówimy. Zacznij od zastanowienia się co można w Twoim związku zmienić, nad czym popracować. Przyjrzyj się sobie i swojej odpowiedzialności za związek i jego poprawę. Porozmawiaj o tym z partnerem. Może to zwykły pagórek, na który dacie radę wspólnie wjechać.

2. Złap dystans, ochłoń.

Gdy myśli o odejściu pojawiają się w Twojej głowie coraz częściej to może być to jakiś sygnał. Ale daj sobie czas. Niech emocje choć trochę opadną. Takie decyzje lepiej przemyśleć, bo łatwo można zrobić coś, czego będziesz żałować, a co jest nieodwracalne.

3. Przygotuj się i spotkaj.

Gdy ostatecznie podjęłaś decyzję czeka Cię rozmowa z partnerem. Jeśli już wiesz, że chcesz się rozstać – nie przedłużaj. Dobrze, by partner dowiedział się o tym od Ciebie, a nie osób trzecich. Zastanów się co chcesz mu powiedzieć. Umów się na spotkanie. Załatwianie takich spraw przez Internet, smsa etc może zostać odebrane jako brak szacunku czy tchórzostwo. Wybierz miejsce neutralne, by sytuacja była jak najmniej dyskomfortowa (mieszkanie czy „wasze” miejsce jest zbyt osobiste).

4. Konkretnie i wprost

Powiedz uczciwie o swojej decyzji i jej powodach. Twój partner zasługuje na to, by wiedzieć na czym stoi. Nie owijaj w bawełnę, nie zasypuj informacjami, nie lukruj, ale jednak pamiętaj o formie. Mów konkretnie, użyj tyle szczerości ile jest to niezbędne, ale intencjonalnie nie rań, nie obarczaj całą winą partnera, nie krzycz. Pokaż partnerowi, że również widzisz swój udział. W końcu rzadko jest tak, że tylko jedna strona odpowiada za całość. Powiedz też o dobrych stronach tego co wasz łączyło. Podziękuj. I naprawdę się pożegnaj.

5. Nie rób nadziei.

Jeśli zadecydowałaś o rozstaniu weź za tę decyzję odpowiedzialność. Nie zostawiaj sobie otwartych furtek, bo to nie uczciwe wobec drugiej strony. Nie dawaj fałszywej nadziei. Wydaje nam się, że złudna nadzieja zminimalizuje ból u porzucanego, ale to tylko przedłuża jego cierpienie.  Nie dawaj sprzecznych sygnałów (mówisz, że chcesz się rozstać, ale przytulasz się, dzwonisz). Jeśli partner sobie nie życzy nie szukaj kontaktu, nie pisz.

6. Daj czas czasowi.

Jeśli musicie ustalić pewne kwestie (macie wspólnego psa, kwestie mieszkaniowe, wspólnych znajomych etc) – zróbcie to, ale najpierw ochłońcie. Dajcie sobie czas na przemyślenie i zdystansowanie. Co do przyjaźni po rozstaniu to opinii jest wiele. Niezależnie jednak od nich nie jest ona możliwa, kiedy rana jest jeszcze świeża. Nie rób niczego na siłę. Czas pokaże czy jesteście sprostać takiemu wyzwaniu.

7. Okaż szacunek

Podobno ocenić związek możemy dopiero przyglądając się rozstaniu. Jeśli kochałaś partnera, okaż mu szacunek także po rozstaniu. Nie obmawiaj go, zachowaj do końca waszą wspólną intymność. Nie demonstruj ostentacyjnych zachowań, nie rób niczego na pokaz. Mów o nim dobrze. Wy się rozstaliście, ale kiedyś był Ci bliski. W końcu Twoje wybory świadczą o Tobie.

8. Przeżyj

Po rozstaniu następuje czas żałoby. Pojawiają się różne emocje, myśli. To zupełnie naturalne. Emocje muszą wybrzmieć, a z czasem pewnie miną. Pustka, tęsknota, żal – nie wstydź się uczuć, pozwól sobie na przeżycie ich wszystkich, aż do wysycenia. Poczekaj, z pewnością za jakiś czas uczucia będą już mniej intensywne. Odradzam też rzucanie się w rozpaczy w kolejny związek. Dopóki nie domkniesz procesu żałoby trudno będzie stworzyć coś trwałego i wartościowego.

9. Zadbaj o jakość swojego czasu

Kiedy  najsilniejsze emocje opadną spróbuj zorganizować sobie czas. Może teraz jest dobra okazja na realizację swoich pasji? A może na znalezienie czegoś nowego? Wróć do starego hobby, sięgnij po nowe. Może postaw sobie jakiś cel na miarę swoich  możliwości? Spotykaj się z ludźmi, korzystaj ze wsparcia. Bądź ostrożna z używkami.

10. Rozpocznij symbolicznie nowe życie

Ból rozstania bywa nie do zniesienia. Czasem wydaje nam się, jakby rozstanie niosło ze sobą koniec świata. Prawda jest jednak taka, że rozstania i ból z tym związany jest elementem życia każdego człowieka. Trudne jest także to, że nie zawsze w chwili rozstania jesteśmy pewni swojej decyzji. Tak naprawdę to jedynie czas pokaże nam czy była ona słuszna. Ale skoro miałaś powody do rozstania i masz takie za sobą – przeżyj je, nie wracaj do tego co było, pamiętaj o motywach rozstania (z czasem idealizujemy partnera i miniony związek) i zacznij nowe życie. Od czego? Od symbolu – nowej fryzury, porządków, zmiany mieszkania. Z zaufaniem do siebie, że wiedziałaś co robisz i że było to konieczne, byś była szczęśliwa i spokojna.

* Ze względu na historię Kaliny i Jakuba artykuł napisany jest w taki sposób, jakby adresatem była kobieta, ale naturalnie jest on adresowany do obojga płci, każdego, przed kim stoi decyzja o rozstaniu