„Czy kobieta, z którą jestem jest tą ‚właściwą’?”, „Jaki ‚powinien’ być odpowiedni partner na życie?” – któż z nas nie zadawał sobie takich pytań? Właściwy, odpowiedni partner? Wiadomo! Przystojny, inteligentny, z poczuciem humoru, odpowiedzialny, troskliwy, silny, wrażliwy, empatyczny, zaradny, pełen pasji i zainteresowań, szczodry, wielkoduszny.. itd. Właściwa, odpowiednia partnerka? To oczywiste! Piękna, zgrabna, interesująca, opiekuńcza, ciepła, oddana, radosna, mądra (mam nadzieję, że to by znalazło się na liście).. Każdy pewnie ma przygotowaną swoją długą listę, z którą szuka „tego jedynego” czy „tej jedynej”. To ciekawe, że w znacznie mniejszym stopniu zastanawiamy się nad tym czy my jesteśmy „właściwi”. Czy chcielibyśmy być ze sobą w związku? To tak jak w pewnej buddyjskiej opowieści.. Uczeń przychodzi do mistrza i mówi: „Mistrzu, tak długo jestem sam. Nie mogę znaleźć właściwej partnerki”. „A jakiej partnerki szukasz?” – pyta mistrz. „No pięknej, zadbanej, oczytanej, uduchowionej, o ciekawym wnętrzu, gospodarnej, wrażliwej..” – uczeń wymieniał po kolei. Mistrz polecił uczniowi wszystko to zapisać na kartce. Kiedy uczeń skończył, otrzymał od mistrza poradę: „A teraz sam się taki stań”. No właśnie. To może pomóc w myśl zasady, że podobne przyciąga podobne. Tylko tu pojawia się pytanie: czy to jest w ogóle możliwe? Czy jest możliwe, aby znalazł się ktoś taki, kto spełni tę długą listę wymagań? Wiele doświadczeń podpowiada, że różnie może być. W takim razie co jest ważne? Na czym się skoncentrować? Ja powiedziałabym o trzech rzeczach: o dojrzałości emocjonalnej, o byciu lojalnym i godnym zaufania. Z resztą można sobie poradzić. Naturalnie, każdy z nas ma jakieś swoje kryteria nienegocjowalne. Ja np. nie mogłabym być z kimś kto nie jest inteligentny, niczym się nie interesuje i jest niewrażliwy. Dobrze te swoje nienegocjowalne kryteria znać. Ale uogólniając, powiedzmy, że z  bałaganiarstwem partnera można żyć, natomiast jeśli wybieramy partnera, który jest niedojrzały i nielojalny, to kiepsko wróżę stałości i jakości takiej relacji.

A co to znaczy dojrzały partner? Dojrzały partner:

* Jest świadomy tego, że na związek oraz to co w nim mają wpływ zawsze dwie osoby
* Jest gotowy zobaczyć swój własny udział w tym, co aktualnie dzieje się pomiędzy Tobą a nim
* Jest gotowy wziąć odpowiedzialność za własne decyzje i wybory w związku
* Jest gotowy wziąć odpowiedzialność za drugą osobę czyli uznać, że jest obecna w jego życiu a to wymaga uwzględnienia jej w pewnych Twoich wyborach i decyzjach
* Potrafi, kiedy trzeba panować nad impulsami, zachciankami i uznać, że jest w jego życiu coś trwalszego i ważniejszego
* Potrafi uznać, że związek jest związkiem dwóch indywidualnych osób (ze swoimi indywidualnymi potrzebami, przekonaniami, wartościami, emocjami), że macie prawo się różnić i pewne rzeczy widzieć inaczej
* Potrafi te różnice uszanować i zaakceptować i nie domagać się, żeby on/ona myślał/a i czuł/a dokładnie tak jak on
* Jest świadomy, że kryzysy są naturalnym elementem pojawiającym się w związku i jest  gotowy, żeby się z nimi zmierzyć
* Potrafi rozwiązywać problemy i być w tym wytrwały i cierpliwy
* Potrafi wziąć odpowiedzialność za swoje słowa i emocjonalne reakcje
* Potrafi przyjąć krytyczną informację zwrotną
* Potrafi uznać, że druga osoba nie jest od tego, żeby zaspakajać wszelkie jego potrzeby i oczekiwania, a nawet jeśli w naturalny sposób to robi – prawdopodobnie nie zaspokoi ich wszystkich
* Potrafi zaakceptować, że on również nie jest w stanie zaspokoić wszystkich oczekiwań drugiej strony
* Potrafi nie wywierać na siebie presji, aby dostosowywać się w każdej sytuacji i wymagać od siebie niemożliwego
* Jest świadom swoich granic potrafi ich bronić
* Potrafi, kiedy trzeba ustąpić lub zrobić coś tylko dla Ciebie
* Jest w stanie adekwatnie (w miarę) ocenić rzeczywistość (swoje mocne i słabe strony, zalety i słabości partnera, to ile daje, ile dostaje itp.)
* Potrafi wspierać partnera w jego sprawach, w jego rozwoju
* Potrafi nie być zazdrosny, zawistny, rywalizujący
* Potrafi dać bliskość i wolność w odpowiednich proporcjach
* Potrafi nie być drobiazgowy
* Potrafi wybaczać
* Potrafi uznać, że nie jest centrum wszechświata i są w związku kwestie, które nie mają związku z nim
* Potrafi mówić wprost, a nie unosić się niepotrzebnym honorem, obrażać się i użalać nad sobą
* Potrafi zachować sprawiedliwe standardy zarówno wobec siebie jak i partnera/ki (skoro pozwala sobie na coś akceptuje to również u partnera)
* Okazuje miłość działaniem, a nie jedynie mówieniem o niej

 

Partner lojalny:

* Uznaje, że uczucia partnera są dla niego ważne
* Myśli o emocjach partnera, pyta o nie i uwzględnia je kiedy coś mówi, robi, planuje
* Ponieważ uczucia partnera są dla niego istotne – nie krzywdzi, nie rani, nie ośmiesza
* Uznaje, że kiedy się z kimś wiąże jest z tą osobą w pewnej współzależności.  Oznacza to, że podejmując decyzje – bierze partnera pod uwagę.
* Działa na rzecz związku, a nie przeciwko niemu
* Dotrzymuje obietnic, słów, umów
* Traktuje partnera jak osobę dorosłą. Nie chroni partnera przed tym, z czym ma on obowiązek sobie poradzić.
* Mówi wprost i na bieżąco. O tym co czuje, co myśli, czego chce, potrzebuje i o co ma pretensje.
* Załatwia „wasze sprawy” między Wami czyli nie w gronie przyjaciół, rodziny, a tym bardziej za tzw plecami
* Podejmuje decyzje, że Wasza relacja w pewnym momencie życia staje się ważniejszą, niż np. rodzina pochodzenia
* Nie zatajanie rzeczy ważnych
* Nie manipuluje
* Nie wycofuje się, gdy jest trudno
* Przestrzega ustalonych przez Was reguł i granic

Partner godny zaufania: (według Stephena Covey’a)

* Mówi wprost – jest szczery, uczciwy, nie fałszuje swojego ja

* Okazuje innym szacunek, jest uprzejmy

* Dba o przejrzystość, mówi prawdę

* Naprawia krzywdę – bierze za nią odpowiedzialność, nie wykręca się, nie zatuszowuje, potrafi okazać skruchę, przeprosić, zadośćuczynić

* Jest lojalny – nie obmawia za plecami

* Wykazuje się rezultatami – wykonuje swoje obowiązki i nie bierze ich tyle, by nie móc się wywiązać

* Doskonali się – korzysta z udzielanych mu tzw. informacji zwrotnych

* Konfrontuje się z rzeczywistością – stawia problemom czoła, nie ucieka, nie unika, ale wyjaśnia

* Precyzuje oczekiwania – wyjaśnia je

* Przyjmuje odpowiedzialność i jest odpowiedzialny

* Słucha – zanim dokona oceny stara się zrozumieć

* Dotrzymuje zobowiązań, słowa, obietnic

* Obdarza zaufaniem

Wyobrażam sobie, że w tym momencie na Waszych twarzach pojawia się grymas zrezygnowania. „Gdzie ja znajdę takiego partnera?” – myślicie. „Nie znam nikogo takiego, kto spełniałby powyższe kryteria”. „Ba, samemu/samej też sporo mi brakuje!”. Spokojnie. Każda ze wspomnianych cech, czyli dojrzałość, lojalność i bycie godnym zaufania, jak każda cecha osobowości stanowi pewien wymiar. Oznacza to, że nie można rozpatrywać jej w kategoriach 0-1. To nie jest tak, że ktoś albo jest dojrzały emocjonalnie albo nie. Prawdopodobnie jesteśmy dojrzali mniej lub bardziej. Chodzi o to, aby pracować nad tym, by być bardziej. I takich partnerów też szukać. Czy to jest gwarancja na to, że na pewno się uda? Nie. Bo takich gwarancji nie ma. Ale z pewnością bez dojrzałości i bez lojalności czy zaufania nie uda się nam stworzyć związku trwałego i jakościowego. A o takie nam przecież chodzi, prawda?